Historia powstania szkoły ma bardzo ścisły związek z rzemiosłem, które w Sułkowicach rozwinęło się w XIX wieku i jest kontynuowane aż do dzisiaj. Rzemiosłem tym było kowalstwo. W 1894 roku wieś liczyła 4000 mieszkańców, z których co czwarty pracował w kuźni. Kuźnie kowalskie były charakterystyczną budowlą wsi, rozpostartej wzdłuż rzeki Harbutówki.
Kowale specjalizowali się w dwóch dziedzinach: produkcji podkładów i gwoździ. Jednakże produkowany asortyment był o wiele bogatszy. Początkowo Sułkowicki kowal sam produkował, od wytapiania rudy począwszy i sam sprzedawał swoje towary na jarmarku. Później kupował u handlarzy złom żelazny, z którego wyrabiał potrzebne narzędzia. Szkoła nasza początkowo kształciła tylko kowali z upływem czasu zaczęła kształcić także: ślusarzy, stolarzy, sprzedawców aż w końcu mechaników pojazdów samochodowych i maszyn rolniczych.
Budynek szkoły przy ulicy 1-Maja 64
Pierwsza Szkoła Kowalska rozpoczęła swą działalność 16 października 1894 roku. Jej zadaniem było przybliżenie miejscowym kowalom najnowszych technologii obróbki metali oraz szkolenie młodzieży w tym rzemiośle. Pierwotnie miała służyć jedynie miejscowej i okolicznej ludności parającej się głównie produkcją narzędzi, ale również elementów zdobniczych oraz białej broni. Jednak wysoki poziom nauczania szybko przyciągnął uczniów z odległych stron.
Poszerzono wtedy zakres kształcenia o ślusarstwo. I tym to zawodom pozostała sułkowicka szkoła wierna po dzień dzisiejszy. Dzięki zapotrzebowaniu na tego typu fachowców przetrwała trudne lata II Wojny Światowej, działając nieprzerwanie oraz przemiany lat wojennych. Wrosła silnie w pejzaż oświaty zawodowej Polski Południowej. Wychodząc naprzeciw rozwijającej się w różnych dziedzinach życia mechanizacji, rozpoczęła Szkoła w latach 50-tych kształcić mechanizatorów rolnictwa, a następnie mechaników pojazdów samochodowych. Wciąż liczniej zgłaszająca się do szkoły młodzież wymusiła potrzebę poszerzenia bazy szkolnej.
W 1973 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny. Pozwoliło to na zróżnicowanie poziomu kształcenia; - od szkoły zasadniczej - poprzez liceum zawodowe - do technikum, zaspakajając w ten sposób różne ambicje młodzieży. Rozpoczęto też próby stworzenia szerszej możliwości kształcenia dziewcząt. Od 1989 roku ok. 1/3 spośród ponad 800 uczniów stanowią dziewczęta przygotowujące się do pracy w administracji, handlu i księgowości.
Przez wszystkie lata swej działalności za najwyższy cel stawiano w sułkowickiej szkole przygotowanie zawodowe absolwentów. Zawsze poszukiwano i stosowano najnowocześniejsze metody i środki dydaktyczne; najlepsze maszyny produkcyjne. Otwierając nowe kierunki wyposażano stosowne pracownie. Dzięki systematycznej pracy z młodzieżą oraz wydatnej pomocy warsztatów szkolnych większość modeli i innych pomocy dydaktycznych wykonano we własnym zakresie. Również dzięki pomocy miejscowego społeczeństwa (rodziców uczniów, władz miejscowych) Szkoła wciąż unowocześnia i wzbogaca swą bazę dydaktyczną.
Fakty z dotychczasowej historii Szkoły wyraźnie świadczą, że stawianie na wysoki poziom kształcenia zawodowego to właściwa droga przygotowania młodzieży do dalszego życia i nie tylko, dlatego że nasi absolwenci byli i są fachowcami poszukiwanymi na rynku pracy. Już w latach nauki widać wyraźnie, że kształcenie zawodowe, pobudza ogólny rozwój młodego człowieka. Uczniowie z powodzeniem startują w konkursach z różnych przedmiotów jak również w konkursie pracy dyplomowych, którego pomysłodawcom i organizatorem jest Dyrektor Szkoły pani mgr inż. Aleksandra Korpal. Rok rocznie już po raz czwarty (2003 roku) odbył się konkurs, w którym uczniowie powiatu myślenickiego walczą o indeks Politechniki Krakowskiej i Akademii Górniczo- Hutniczej.
Dziś szkoła ta nosi nazwę Zespołu Szkół Zawodowych i Liceum Ogólnokształcącego w Sułkowicach, jest to szkoła wybitnie środowiskowa, której nadrzędnym celem jest organizowanie warunków kształcenia i służenie pomocą miejscowej i okolicznej młodzieży w zdobywaniu oczekiwanego poziomu wykształcenia ogólnego i zawodowego, oraz umożliwienie dorosłym uzyskiwania dodatkowych kwalifikacji zawodowych. Dowodzi temu zarówno ponad stuletnia tradycja kształcenia w zawodach związanych z kowalstwem i ślusarstwem, jak i dynamiczny rozwój w ostatnich ośmiu latach działalności polegająca na wprowadzaniu poszukiwanych przez młodzież nowych kierunków i form kształcenia. W obecnej chwili Szkoła nasza stoi przed koniecznością kolejnych przekształceń związanych z reformą oświaty.
