pedagog

W dniu 19 października 2023 r. uczniowie z klas pierwszych i drugich technikum oraz branżowej szkoły I stopnia uczestniczyli w spotkaniu profilaktycznym prowadzonym przez p. Marka Szczotkowskiego.

Czytaj więcej

Obecność internetu w domu to standard i konieczność. Komputer i internet może być bardzo pożytecznym urządzeniem służącym do nauki, rozrywki i pracy, pod warunkiem, że dorośli wprowadzą w domu odpowiednie nawyki związane z korzystaniem z sieci i komputera.

• Najważniejsza zasada – musimy uczyć dzieci prawidłowego korzystania z telefonów komórkowych, komputera, internetu już od najmłodszych lat. Obecnie już kilkuletnie dzieci korzystają z mediów elektronicznych ( telewizja, komputer, telefon komórkowy, itp.), dlatego to dorośli muszą nad tym czuwać i kontrolować ile czasu ich dziecko spędza przy komputerze oraz do jakich treści ma dostęp, muszą wprowadzić rygorystyczne zasady korzystania z tych urządzeń i tych zasad ściśle przestrzegać. Jeśli chcemy ograniczyć korzystanie z komórki czy komputera u nastolatka, a do tej pory nie były wprowadzone żadne ustalenia w tym względzie - będzie to napotykało na bardzo duży opór, a w wielu przypadkach będzie to niemożliwe.
• W domu powinny być ustalone sztywne reguły określające ile czasu dzieci mogą spędzać w internecie, do jakich treści mają dostęp poprzez komputer, telefon itp.
• Rozmawiajmy z dzieckiem co robi w internecie, interesujmy się z kim nawiązuje kontakty, jakich ma znajomych poznanych w sieci.
• Uświadommy nastolatkowi, że osoba poznana w sieci nie musi być tym, za kogo się podaje. W internecie każdy może udawać kogoś, kim naprawdę nie jest. Rozmówcy nie widzą się, siedząc przed swoimi monitorami. Osoba dorosła może udawać dziecko, a dziecko osobę dorosłą, mężczyzna może podawać się za kobietę i na odwrót.
• Ustalmy, że nie wolno umawiać się z osobami poznanymi w sieci samodzielnie, bez wiedzy kogoś z rodziny lub znajomego.
• Porozmawiajmy z dzieckiem o pornografii w Internecie, o działalności pedofilów i dręczycieli.
• Nauczmy dziecko, by nie podawało danych osobowych oraz szczegółów na temat rodziny. Te dane mogą być wykorzystane w celach przestępczych np. włamanie, kradzież. 
• Porozmawiajmy z dziećmi o odpowiedzialnym, etycznym zachowaniu w Internecie.
• Uświadommy im, że nie powinny używać Internetu do rozsiewania plotek, tyranizowania lub grożenia innym lub stosowania innych form przemocy w sieci.
• Nauczmy dzieci, że nie powinny pobierać żadnych nieznanych programów i otwierać nieznanych plików. W ten sposób mogą niechcący pobrać wirusa lub program wywiadowczy.
• Uświadommy dzieci, że udostępnianie plików lub pobieranie z Internetu tekstów, obrazów lub ilustracji może stanowić naruszenie praw autorskich.
• Zachęcajmy dzieci do mówienia o tym, co wzbudza ich niepokój lub poczucie zagrożenia. Nie krytykujmy, nie obwiniajmy jeśli coś się stanie. Dziecko musi wiedzieć, że może Ci powiedzieć o wszystkim. Jeśli przyszło i opowiedziało Ci o czymś złym, co je spotkało, doceń jego zaufanie wobec Ciebie, pochwal je, nie krytykuj, nie obwiniaj, nie karz, nie bagatelizuj, nie próbuj usprawiedliwiać osoby, która wyrządziła krzywdę dziecku. 
• Nie bójmy się przyznać do naszej niewiedzy.
• Dzisiaj dzieci często lepiej radzą sobie z nowoczesnymi technologiami niż dorośli. Korzystajmy z ich wiedzy pozytywnie, niech nas nauczą czegoś nowego.
• Rozmawiajmy z dzieckiem, rozmawiajmy i jeszcze raz rozmawiajmy! Budujcie zaufanie, tak aby Wasze dzieci wiedziały, że mogą z Wami porozmawiać, jeśli popełnią jakiś błąd oraz, że zawsze wspólnie spróbujecie znaleźć rozwiązanie! Uczymy się na błędach!
• Starajmy się, aby dziecko rozwijało swoje zainteresowania, zagospodarowujmy wolny czas, wyznaczajmy obowiązki domowe, aby spędzanie czasu w internecie nie było jedyną aktywnością nastolatka.
• Jeśli coś budzi Wasze wątpliwości, czegoś nie wiecie, poradźcie się specjalistów. Czasem coś budzi nasze wątpliwości. Nie wiemy nic na pewno, ale czujemy, że dzieje się coś złego. Jeżeli cokolwiek budzi Twoje wątpliwości, czegoś nie wiesz, szukaj pomocy u specjalisty.

PRZYDATNE STRONY INTERNETOWE:

www.dzieckowsieci.pl - strona poświęcona kampanii społecznej „Dziecko w sieci”
www.kidprotect.pl - strona organizacji Kidprotect.pl, która specjalizuje się w ochronie dzieci
korzystających z INTERNETU
www.fdn.pl - strona Fundacji Dzieci Niczyje

Szkolny tydzień zdrowia pod hasłem  „ŻYJ ZGODNIE Z NATURĄ, ZALOGUJ SIĘ W REALU”.

W dniach od 10 -14 lutego 2020 r. obchodzimy w naszej szkole  SZKOLNY TYDZIEŃ ZDROWIA POD HASŁEM „ŻYJ ZGODNIE Z NATURĄ, ZALOGUJ SIĘ W REALU”.

W tym roku chcemy zwrócić waszą uwagę na znaczenie kontaktu z przyrodą i naturą dla stanu zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka.

- Badania naukowców i lekarzy bezsprzecznie dowodzą, że kontakt z naturą i przyrodą zapobiega występowaniu wielu groźnych chorób zwłaszcza tzw. cywilzacyjnych oraz pozwala leczyć lub łagodzić istniejące już choroby. Spędzanie czasu w  terenach zielonych lub mieszkanie w otoczeniu przyrody przynosi różnorodne zdrowotne korzyści. Obniża ryzyko przedwczesnej śmierci, wystąpienia cukrzycy typu II, chorób  serca i układu krążenia oraz wydłuża sen i poprawia jego jakość. Jest także jednym z czynników zapobiegania  nowotworom. Ludzie żyjący blisko przyrody mają także niższe ciśnienie rozkurczowe, wolniejsze tętno i doświadczają mniejszego stresu. Badania dowodzą, że kontakt z  obszarami zielonymi znacząco obniża poziom kortyzolu czyli tzw. hormonu stresu, a co za tym idzie uspokaja, relaksuje i odpręża, pozwala odpocząć od nadmiaru bodźców i informacji.

- Ludzie żyjący blisko zieleni mają więcej okazji do uprawiania sportu i prowadzą bardziej aktywny tryb życia, przez co zapobiegają rozwojowi wielu chorób oraz poprawiają kondycję fizyczną i psychiczną swojego organizmu. Tereny zielone chronią też przed hałasem, a w czasie upałów pomagają odetchnąć w cieniu drzew.

- Oprócz tego, że kontakt z naturą zapobiega wielu chorobom, to także leczy lub łagodzi konkretne dolegliwości. Wiemy,  że  leśne drzewa i  rośliny zielone wytwarzają  różnorodne bakterie i substancje, które mają korzystny wpływ na system odpornościowy człowieka. Są to między innymi naturalne lecznicze olejki eteryczne,  udrażniające układ oddechowy. To właśnie na świeżym powietrzu nasz organizm przyswaja też odpowiednie dawki witaminy D, której niedobór jest prawdziwą cywilizacyjną plagą, a chroni ona przed rozwojem sezonowych infekcji czy alergii. Podczas spaceru po lesie czy parku poprawia się jakość pracy układu oddechowego, możemy oddychać świeżym powietrzem.

- Obcowanie z przyrodą ma  pozytywny wpływ na stan naszego samopoczucia i zdrowia psychicznego. Relaksuje, pozwala pozbyć się zmęczenia umysłowego, stresu i redukuje poziom napięcia nerwowego. Ma  duże znaczenie w leczeniu zaburzeń i problemów psychicznych- pomaga łagodzić depresje, nerwice, pozwala uwolnić się od negatywnych myśli. 

- W dobie intensywnego rozwoju cywilizacji i urbanizacji zachęcamy do korzystania z dóbr natury i spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, w kontakcie z terenami zielonymi, co z pewnością odczujemy w formie polepszenia stanu fizycznego
i psychicznego naszego organizmu.

Drugim tematem tegorocznego tygodnia zdrowia jest problem uzależnień od nowych technologii, a zwłaszcza od Internetu i telefonu. Przyświeca mu hasło ,,Zaloguj się w realu”

- Młodzi ludzie spędzają coraz więcej czasu korzystając z Internetu, nie rozstają się
z telefonem czy smartfonem. Zamiast spotykać się z przyjaciółmi i z nimi rozmawiać, przenoszą swoje życie do sieci.

Prawie wszyscy korzystamy z mediów społecznościowych. Ale dla niektórych osób nawet chwilowy brak dostępu do wiadomości może stanowić poważny problem – powodować nadmierną nerwowość, niepokój, a nawet prowadzić do depresji. Czasem rozwija się do tego stopnia, że potrzebna jest pomoc specjalisty. Nazywamy to zjawiskiem  FOMO - to rodzaj uzależnienia od czegoś, co daje nam złudne poczucie, iż jest się lepszym, piękniejszym, sprawniejszym. Osoby doświadczające takiego problemu z obawy przed wykluczeniem czują potrzebę bycia wciąż na bieżąco ze wszystkimi aktualnymi informacjami lub  wydarzeniami dotyczącymi prywatnego życia swoich znajomych pojawiających się w mediach społecznościowych.

 
Co może świadczyć o uzależnieniu od Internetu?

- Spędzasz w sieci ponad 3 godziny dziennie

- Jeśli ktoś próbuje ograniczać ci korzystanie z telefonu, Internetu – robisz się agresywny, wybuchowy

- Zaniedbujesz obowiązki szkolne, domowe, kosztem korzystania z sieci

- W twojej rodzinie istnieją konflikty z powodu nadużywania przez ciebie telefonu, twoje relacje z rodziną są coraz gorsze

- W każdej wolnej chwili zaglądasz do mediów społecznościowych, aby sprawdzić, co nowego się zadziało, czy ktoś wrzucił nowy post, zdjęcie, komentarz.

- Czujesz nieustającą potrzebę „lajkowania”, komentowania, udostępniania postów, aby pokazać innym, że jesteś aktywny

- Masz problemy ze zdrowiem psychicznym i fizycznym, np. zaburzenia snu, bóle głowy, kręgosłupa, poczucie zmęczenia, zaburzenia koncentracji, problemy związane z brakiem ruchu

- Zaniedbujesz bezpośrednie kontakty z kolegami, przyjaciółmi, izolujesz się od rówieśników i rodziny

 Korzystanie z mediów społecznościowych jest dziś tak mocno wpisane w nasze życie, że trudno się bez niego obyć. Pamiętajmy jednak, że to nie jest prawdziwy świat lecz wykreowany sztucznie, upiększony i nieprawdziwy. Porównywanie siebie do rzeczywistości z sieci powoduje kompleksy, a nawet problemy psychiczne.

Warto ograniczyć korzystanie z Internetu i rozglądnąć się wokół siebie, wylogować się
z sieci i wrócić do rzeczywistości wokół nas. Docenić przyjaciół i bezpośrednie kontakty
z nimi, spędzać więcej czasu na rozmowach z rodziną, poświecić czas na rozwój swoich zainteresowań i pasji,  na wykonywanie obowiązków domowych. Niezmiernie ważny
w ograniczaniu korzystania z   Internetu jest kontakt z przyrodą. Wyjdźmy na spacer,
na wycieczkę, uprawiajmy sporty. Cieszmy się realnym życiem wokół nas, bo inaczej stracimy coś cennego. Nauczmy się żyć w realu, doceniajmy to co mamy. Unikniemy w ten sposób problemów emocjonalnych, przeładowania naszego mózgu i psychiki zbędnymi informacjami, a nasze życie stanie się bogatsze i ciekawsze, a my sami poczujemy
się lepiej.

Agata Kęsek-Olesek

1. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Myślenicach Ul. Pardyaka 2, tel.12 272 05 89
2. Punkt Konsultacyjny Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Myślenicacach Sułkowice ul. Sportowa 51 tel.12 2733220
3. Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Progres, Sułkowice Ul. 1 Maja 66, tel. 667691202
4. Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Myślenice ul. Słowackiego 20, tel. 503 029 093
5. Ośrodek Pomocy Społecznej w Sułkowicach Sułkowice ul. Sportowa 45, tel. 12 2725020
6. Ośrodek Pomocy Społecznej w Sułkowicach Sułkowice ul. Sportowa 45, tel. 12 2725020 Zespół interdyscyplinarny działający na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie Ul. Sportowa 45, tel. 726510520 Punkt Konsultacyjny dla ofiar i sprawców przemocy, tel. 726510520
7. Punkt Konsultacyjny dla Osób Uzależnionych i Ich Rodzin Sułkowice ul. Szkolna 9 , ( Ośrodek Zdrowia ) tel. 122732121
8. Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Urząd Miejski w Sułkowicach, Rynek 1, tel. 12 2732075
9. SPZOZ Poradnia Leczenia Uzależnień i Współuzależnienia Myślenice ul. Szpitalna 2, tel.: 012 273 02 13
10. NZOZ Centrum Psychoterapii Myślenice, ul. Pardyaka 5/4. Telefony: 697 78 40 33, 12 272 06 13
11. Ośrodek Interwencji Kryzysowej i Poradnictwa Myślenice, ul. Kazimierza Wielkiego 5, tel. 12 271 04 29; 510 132 396
12. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie Myślenice ul. Myślenice, ul. Kazimierza Wielkiego 5, tel. 12 2749810
13. Poradnia Zdrowia Psychicznego Myślenice, ul. Szpitalna 2, tel. 12 2730221
14. Komenda Powiatowa Policji w Myślenicach ul. Jagiellońska 1, tel. 12 372-92-00 Lokal Przyjęć Obywateli w Sułkowicach , ul.11 Listopada 9, tel. 12 273 20 07
15. Prokuratura Rejonowa w Myślenicach Myślenice, ul. Solskiego 2, tel. 12 3734500

Niepokojące objawy mogące świadczyć o używaniu substancji psychoaktywnych (narkotyków, dopalaczy, innych substancji odurzających):

Zmiany w zachowaniu:

* nagłe zmiany nastroju i aktywności, okresy wzmożonego ożywienia przeplatane ze
zmęczeniem i ospałością
* rozdrażnienie, huśtawka i zmiany nastrojów
* spadek zainteresowań ulubionymi zajęciami
* pogorszenie się ocen, wagary, kłopoty w szkole
* izolowanie się od innych domowników, zamykanie się w pokoju, niechęć do rozmów
* wypowiedzi zawierające pozytywny stosunek do narkotyków
* bunt, łamanie ustalonych zasad, napady złości, agresja
* nagła zmiana kolegów i znajomych
* niewytłumaczone spóźnienia, późne powroty lub też noce poza domem
* kłamstwa, wynoszenie wartościowych przedmiotów z domu, kradzieże
* tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia

Zmiany w wyglądzie zewnętrznym:

* nowy styl ubierania
* przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice
* bełkotliwa, niewyraźna mowa
* słodkawa woń oddechu, włosów, ubrania, zapach chemikaliów
* brak zainteresowania swoim wyglądem i nieprzestrzeganie zasad higieny
* posiadanie narkotyków czy innych substancji lub przyborów do ich używania np. fajki, bibułki papierosowe, foliowe torebeczki z proszkiem, tabletkami, kryształkami lub suszem, pastylki z wytłoczonymi wzorami, leki, syropy i inne substancje niewiadomego pochodzenia

Zmiany dotyczące stanu zdrowia:

* częstsze zapadanie na infekcje, spadek ogólnej odporności organizmu
* zmiany skórne
* przewlekły katar, krwotoki z nosa, częste przeziębienia
* spadek ciężaru ciała, częste bóle różnych części ciała
* nadmierny apetyt lub brak apetytu
* zaburzenia pamięci i koncentracji oraz toku myślenia
* pobudzenie psychoruchowe, napady szału, stany depresyjne, halucynacje wzrokowo- słuchowe
* zaburzenia neurologiczne, zaburzenia pracy serca, utrata przytomności, zatrucia itp.
Narkotyki a prawo
Zgodnie z Ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii oraz jej nowelizacją w sierpniu br.- zabronione jest: posiadanie, wytwarzanie, nakłanianie do zażywania, ułatwianie używania, wprowadzenie do obrotu, handel środkami odurzającymi, psychotropowymi i dopalaczami.
Wszystkie te działania są przestępstwem. Dlatego każdorazowy przypadek podejrzenia
o posiadanie przez ucznia środków psychoaktywnych na terenie szkoły lub podejrzenia, że uczeń znajduje się pod wpływem narkotyków - musi być zgłoszony na Policję!

Co to jest przemoc?

Rodzaje przemocy:

Stosowanie przemocy a kodeks karny.

Dlaczego ofiary przemocy nie szukają pomocy, nie zgłaszają faktu przemocy w rodzinie

Każdego roku w listopadzie obchodzimy światowy dzień rzucania palenia, w roku 2018 ten dzień przypadał w terminie 18 listopada. Tradycja obchodzenia tego dnia ma już ponad 30 lat i zrodziła się w USA, gdzie w 1974 r. zachęcono ponad milion palaczy do odstawienia papierosów na jeden dzień. Z czasem do walki z tytoniem dołączył cały świat  Na całym świecie tytoń zabija ponad 5 milionów osób każdego roku – w tym ponad 600 tysięcy osób, które palą biernie, wdychając dym osób palących w najbliższym otoczeniu. Choć śmiertelne skutki tego nałogu są powszechnie znane, głównym problemem związanym z rzucaniem palenia jest fakt, iż papierosy zabijają powoli – palacz może nie odczuwać skutków swojego nałogu przez wiele lat. Niestety, kiedy już się pojawią, często bywa za późno. Na rzucenie palenia nigdy nie jest za późno, być może pomocne w podjęciu tej decyzji okaże się uświadomienie sobie korzyści jakie odniesiemy, decydując się na ten trudny krok.

Korzyści z rzucenia papierosów:

ZDROWOTNE:

Specjaliści przekonują, że nawet po kilkudziesięciu latach warto przestać palić – organizm będzie w stanie naprawić wyrządzone mu szkody. Rozpocznie się proces oczyszczania i regenerowania.
Po zgaszeniu ostatniego papierosa:
-w ciągu 20 minut – tętno obniży się, ciśnienie tętnicze krwi powróci do normy
- w ciągu 8 godzin – zwiększy się stężenie tlenu we krwi, a tlenku węgla spadnie do zera
- w ciągu 24 godzin – ryzyko ostrego zawału serca znacznie się zmniejszy
- w ciągu 48 godzin – Twoje zmysły smaku i węchu zaczną działać normalnie
- w ciągu 2 tyg. do 3 miesięcy – układ krążenia ulegnie wzmocnieniu, poprawi się kondycja fizyczna
-w ciągu od 1 do 9 miesięcy- zwiększy się wydolność układu oddechowego, ustąpią duszności, kaszel, zmęczenie
- po 1 roku – ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca zmniejszy się o połowę
- po 5 latach – ryzyko zachorowania na raka płuca, jamy ustnej, krtani i przełyku zmniejszy się o połowę; mniejsze będzie ryzyko wystąpienia udaru mózgu
- po 10 latach – ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca będzie podobne, jak u osoby nigdy niepalącej
- po 15 latach – ryzyko zachorowania na raka płuca będzie podobne, jak u osoby nigdy niepalącej
EKOLOGICZNE
W naszych domach i miejscach pracy 8 milionów „tytoniowych kominów” produkuje codziennie chmury dymu. Rocznie spalanych jest 80 miliardów papierosów. Każdy palacz zanieczyszcza środowisko, w którym przebywa. Jeśli rzucisz palenie, postąpisz ekologicznie.
MORALNE
Wiele kobiet w ciąży pali, szkodząc swojemu dziecku. Kobieta, która będzie matką, nie powinna palić. Palący rodzice nie powinni palić w obecności dzieci. Każdy dom, w którym przebywają dzieci, powinien być wolny od dymu tytoniowego. Pamiętaj też o innych swoich najbliższych. Przestań palić, aby nie stali się ofiarami Twojego uzależnienia. Coraz więcej krajów europejskich wprowadza całkowity zakaz palenia w miejscach publicznych, także w restauracjach czy barach. Unia Europejska rekomenduje tę normę prawną jako standard.
FINANSOWE
Paczka papierosów kosztuje kilkanaście złotych a nawet więcej. Policz, ile pieniędzy „puściłeś z dymem” w ciągu swojego życia. Niektórzy palacze wydali już na papierosy tyle, ile kosztuje dobry samochód.
W pracy będziesz wydajniejszy i rzadziej nieobecny z powodu choroby, tym samym więcej zarobisz. Już dzisiaj najlepsi pracodawcy – także w Polsce – zatrudniają tylko niepalących.
Kto nie pali, rzadziej choruje, a każda choroba wiąże się z kosztami. Nie będą Cię obciążać koszty wynikające z chorób wywołanych paleniem tytoniu.
Nie wywołasz pożaru, zostawiając niedopałek – będziesz żył bezpiecznie.

JAK RZUCIĆ PALENIE- RADY NA POCZĄTEK:

• nastaw się pozytywnie do rzucenia palenia. Staraj się unikać negatywnych myśli związanych z tym, jak trudno Ci będzie przestać palić
• spisz wszystkie powody, dla których chcesz przestać palić; co wieczór przed zaśnięciem powtórz jeden z nich 10 razy
• znajdź silne osobiste powody związane ze zdrowiem i podejmij zobowiązania wobec osób, dla których chcesz przestać palić
• pomyśl o swoich bliskich, rzucając palenie, okażesz, że dbasz o ich zdrowie jak o swoje
• ustal datę rzucenia palenia (może to być jakiś szczególny dzień, na przykład urodziny, jakaś rocznica, wakacje; możesz także wykorzystać nadarzającą się okazję, np. ważne wydarzenie rodzinne lub przeziębienie czy inną chorobę). Niech ta data stanie się „święta”, staraj się jej nie zmieniać pod żadnym pozorem.
• zacznij się przygotowywać fizycznie: trochę ćwicz, pij więcej płynów, staraj się wypoczywać, aby uniknąć znużenia.
• naucz się sprawiać sobie przyjemność inaczej, niż paląc.
• bądź przekonany, że na pewno Ci się uda, ale pamiętaj, że jeżeli Twoja próba zakończy się niepowodzeniem, możesz zawsze spróbować rzucić palenie jeszcze raz, i tak aż do skutku.

W PIERWSZYCH DNIACH RZUCANIA PALENIA:
• w ciągu pierwszych dni po rzuceniu palenia staraj się spędzać jak najwięcej wolnego czasu w miejscach, gdzie palenie jest zabronione, unikaj towarzystwa osób palących
• śpij długo, właściwie się odżywiaj, pij duże ilości wody i soków
• staraj się unikać alkoholu i wszystkiego, z czym kojarzy się palenie papierosów
• jeśli brakuje Ci trzymania czegoś w ustach, spróbuj żuć gumę lub ssać cukierki (bez cukru)
• przebywaj dużo na świeżym powietrzu, uprawiaj sport, codziennie się gimnastykuj
• unikaj przemęczenia; staraj się być zajęty, ale w sposób zorganizowany
• stale utwierdzaj się w słuszności swojej decyzji
• unikaj spotkań z osobami palącymi
• pamiętaj o szkodliwości palenia, utwierdzaj się w przekonaniu o korzyściach z zaprzestania
palenia
• uwierz, że rzuciłeś palenie na zawsze
• utrzymuj kontakty z osobami, które chcą i mogą Ci pomóc
• rzucanie palenia ułatwia stosowanie nikotynowej terapii zastępczej- plastry, gumy do żucia- zawierają nikotynę ale bez szkodliwych substancji, które znajdują się w papierosach.

JAK PRZETRWAĆ TRUDNE CHWILE:
Jeśli odczuwasz pokusę zapalenia papierosa:
• pij dużo obojętnych płynów: wody, soków (dziennie 6–8 szklanek)
• umyj twarz zimną wodą
• wykonaj kilka ćwiczeń fizycznych: zrób przysiad, pobiegaj w miejscu
• otwórz okno i odetchnij głęboko pięć razy
• umyj zęby odświeżającą pastą, np. miętową
• gryź marchewkę, ogórek, jabłko, seler, gryź pestki słonecznika lub dyni
• żuj gumę miętową
• idź na spacer
• weź gorący lub zimny prysznic
• postaraj się zająć się czymś
• policz od stu do jednego

1 grudnia każdego roku obchodzony jest na całym świecie Światowy Dzień walki z AIDS, który wprowadzono z inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia.

Musimy mieć świadomość, że problem ten może dotyczyć każdego człowieka, bez względu na miejsce zamieszkania, płeć, pochodzenie czy poziom zamożności. Dane epidemiologiczne w Polsce wskazują, że liczba osób zakażonych jest co najmniej dwa razy wyższa od liczby wykrytych zakażeń HIV. Oznacza to, że około 20 tys osób nie wie o swoim zakażeniu.

HIV to skrót od angielskiej nazwy Human Immunodeficiency Virus, co w języku polskim oznacza: ludzki wirus nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności. Nasz organizm wyposażony jest w mechanizm obronny – układ immunologiczny (odpornościowy), który zwalcza infekcje wirusowe oraz inne choroby. HIV powoli go osłabia, aż do zupełnego zniszczenia (jeśli nie zostanie włączone specjalistyczne leczenie u pacjenta). Wirus może długo (średnio 8–10 lat) dokonywać uszkodzeń w układzie immunologicznym, zanim osoba zakażona zacznie chorować. Osoba żyjąca z wirusem może przez wiele lat czuć się dobrze i nie wiedzieć o swoim zakażeniu.

HIV nie widać – nie wpływa on na wygląd osoby zakażonej. To, że ktoś jest seropozytywny, nie musi oznaczać, że ma AIDS, ani że wkrótce będzie poważnie chory. AIDS to skrót od angielskiej Acquired Immunodeficiency Syndrome, co języku polskim oznacza: zespół nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności. AIDS nie jest pojedynczą chorobą, lecz zespołem różnych chorób, które atakują osoby zakażone HIV. Wiele z nich występuje powszechnie i nie są szczególnie groźne dla osób z nieuszkodzonym układem immunologicznym. Jednak dla kogoś z niedoborem odporności mogą być śmiertelne.

Istnieją trzy drogi zakażenia HIV:

1. kontakty seksualne
2. przedostanie się zakażonej krwi innej osoby do naszego krwiobiegu, np.: poprzez używanie tych samych igieł i strzykawek przez więcej niż jedną osobę, transfuzje krwi i preparatów krwiopochodnych
3. w czasie ciąży, porodu lub podczas karmienia piersią matka zakażona HIV może zakazić swoje dziecko

HIV nie można się zakazić przez:

• Dotykanie drugiej osoby, podawanie ręki, ściskanie lub całowanie.
• Kontakt ze łzami drugiej osoby
• Pływanie w tym samym basenie, korzystanie ze wspólnej toalety, dzielenie się jedzeniem, wspólne korzystanie ze sztućców, naczyń i książek.
• Przy zachowaniu podstawowych zasad higieny, można bez obaw mieszkać i pracować razem z osobą seropozytywną.
• HIV nie można zakazić się w taki sam sposób, jak przeziębieniem czy grypą. HIV nie przenosi się poprzez kaszel lub kichanie.
• Nie można się zakazić HIV od psów, kotów i innych zwierząt.
• Owady (w tym komary) nie przenoszą HIV.
• Istnieje niewielkie ryzyko zakażenia się HIV przez korzystanie ze wspólnej maszynki do golenia lub szczoteczki do zębów ze względu na to, że może znajdować się na nich krew.

Wczesne wykrycie zakażenia pomaga wydłużyć życie. Zakażenia nie można wyleczyć, nie można też usunąć wirusaz organizmu. Jednak sumiennie stosując się do wymogów terapii antywirusowej, można żyć tak samo długo, jak osoby niezakażone.W Polsce leczenie antyretrowirusowe finansowane jest z budżetu Ministra Zdrowia.Opiekę nad pacjentami sprawują specjalistyczne ośrodki, których lista znajduje się na stronie internetowej Krajowego Centrum ds. AIDS (www.aids.gov.pl).

Statystyki:

HIV i AIDS w Polsce - dane od początku epidemii (1985 r.) do 31 sierpnia 2017 r. roku:

• 22 164 zakażonych ogółem
• 3 514 zachorowań na AIDS
• 1 375 chorych zmarło

Ponad 7 tys. osób na świecie każdego dnia zakaża się HIV, a około 5 tys. osób umiera z przyczyn związanych z HIV i AIDS. W Polsce co roku wykrywanych jest około 800 –1200 zakażeń: codziennie średnio 2–3 osoby dowiadują się o swoim zakażeniu. Epidemia na świecie trwa od ponad 30 lat. Mimo działań zapobiegawczych oraz programów edukacyjnych kierowanych do społeczeństwa, liczba nowych zakażeń stale rośnie, a prognozy wskazują, że ta tendencja będzie się utrzymywać. Wiele osób nie dostrzega potencjalnego niebezpieczeństwa związanego ze swoim zachowaniem i bagatelizuje ryzyko zakażenia, które wystąpiło w przeszłości.

Jeśli z jakichś powodów podejrzewa się u siebie możliwość zakażenia HIV, jedynym sposobem sprawdzenia, czy doszło do zakażenia, jest zrobienie testu na HIV. Od wielu lat w Polsce w każdym województwie działają punkty konsultacyjno-diagnostyczne (PKD), w których testy wykonuje się bez skierowania, bezpłatnie i anonimowo. Najlepiej zrobić test w jednym z takich punktów, w których dzięki obecności wykwalifikowanego doradcy, można wyjaśnić wiele wątpliwości dotyczących HIV i AIDS, dowiedzieć się, jak zachowywać się bezpieczniej dla siebie i innych.

Jak zapobiegać sięganiu przez dzieci i młodzież po środki uzależniające?

• Rozmawiajcie z młodymi ludźmi jak najczęściej, także na trudne tematy, okazujcie im zainteresowanie i poświęcajcie czas
• Pozwalajcie popełniać błędy, rozwiązywać samodzielnie problemy, nie wyręczajcie dzieci w ich obowiązkach
• W razie potrzeby bądźcie gotowi, aby pomóc, wesprzeć, służyć pomocą
• Włączajcie dzieci do obowiązków domowych, zagospodarujcie czas wolny, zachęcajcie do ciekawych sposobów spędzania czasu wolnego
• Nie oceniajcie negatywnie dzieci lecz ich niewłaściwe zachowanie, nie stawiajcie zbyt wysokich wymagań
• Doceniajcie starania i chwalcie postępy
• Pomagajcie uwierzyć w siebie, uczcie podstawowych wartości
• Współpracujcie ze szkołą, interesujcie się wynikami w nauce i postępami szkolnymi swojego dziecka
• Starajcie się poznać jego znajomych i środowisko rówieśnicze
• Wymagajcie, aby dziecko informowało Was zawsze gdzie jest i co robi
• Ustalcie jasne zasady postępowania i zachowania się oraz je respektujcie
• Stosujcie zasadę ograniczonego zaufania, wprowadzajcie mądrą dyscyplinę, nie bądźcie ani nadmiernie wymagający, ani zbyt pobłażliwi
• Bądźcie dobrym przykładem, nie akceptujcie i nie stosujcie środków psychoaktywnych
• Stanowczo sprzeciwiajcie się używaniu papierosów, alkoholu i innych niebezpiecznych środków przez Wasze dzieci
• Starajcie się zdobywać wiedzę o ryzykownych zachowaniach oraz współczesnych zagrożeniach, w tym o objawach mogących świadczyć o używaniu środków psychoaktywnych

W przypadku pojawienia się problemów ( np. podejrzenia kontaktu dziecka z substancjami
psychoaktywnymi lub sięgnięcia po takie substancje):

• Nie usprawiedliwiajcie negatywnych zachowań swoich dzieci
• Pozwólcie im ponosić konsekwencje niewłaściwych zachowań
• Nie lekceważcie niepokojących objawów, nie zaprzeczajcie faktom, problem nie rozwiąże się sam
• Porozmawiajcie z dzieckiem o problemie i poinformujcie, jakie podejmiecie działania
• Zapytajcie dlaczego używa tych substancji oraz uświadomcie mu konsekwencje i zagrożenia związane z ich używaniem
• Bądźcie konsekwentni i wiarygodni, jeśli coś ustalicie, to zróbcie to
• Starajcie się poszukać informacji na temat występującego problemu (np. odpowiednie strony w Internecie, telefony pomocowe dla rodziców itp. )
• Poszukajcie pomocy w szkole - wychowawca, pedagog, dyrektor lub u specjalisty poza szkołą – psycholog, terapeuta uzależnień itp.

Strony internetowe i telefony dla rodziców i młodzieży:

• www.dopalaczeinfo.pl www.narkomania.org.pl
• Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki i Narkomania 801 199 990
• Bezpłatny Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116111
• Bezpłatna Infolinia Państwowej Inspekcji Sanitarnej 800 060 800

Podstawowe informacje: Cyberprzemoc (ang. cyberbullying) zdefiniować można najkrócej jako przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Najczęściej terminu tego używa się w odniesieniu do przemocy rówieśniczej z użyciem telefonów komórkowych lub Internetu. Podstawowe formy cyberprzemocy to: nękanie, straszenie, szantażowanie z użyciem sieci, publikowanie w Internecie lub rozsyłanie np. przy użyciu telefonu komórkowego ośmieszających, kompromitujących informacji, zdjęć, filmów, podszywanie się w sieci pod cudzą tożsamość.

Do działań określanych mianem cyberprzemocy wykorzystywane są m. innymi : poczta elektroniczna, czaty, komunikatory, strony internetowe, blogi, serwisy społecznościowe, grupy dyskusyjne, telefony komórkowe, serwisy SMS i MMS. Cyberprzemoc a „tradycyjna” przemoc rówieśnicza: Specyficzny dla cyberprzemocy, w porównaniu z przemocą „tradycyjną” (ang. bullying), jest wysoki poziom anonimowości sprawcy (a przynajmniej jego przekonanie o własnej anonimowości). Ponadto traci na znaczeniu klasycznie rozumiana siła, mierzona cechami fizycznymi sprawcy, a o przewadze nad ofiarą decyduje biegłość z jaką sprawca posługuje się nowoczesnymi technologiami komunikacyjnymi. charakterystyczna dla cyberbullingu jest również szybkość rozpowszechniania materiałów kierowanych przeciwko ofierze oraz ich powszechna dostępność w sieci. Kompromitujące zdjęcia, filmy lub informacje potrafi ą zrobić w Internecie bardzo szybką karierę, są wielokrotnie powielane, a ich całkowite usunięcie – zazwyczaj niemożliwe.

Istotną cechą cyberprzemocy jest również szeroki repertuar form krzywdzenia, rosnący wraz z rozwojem oferty serwisów internetowych i telefonii komórkowej. Ponieważ cyberprzemoc nie zostawia widocznych śladów, zjawisko to jest mniej kontrolowane przez rodziców lub nauczycieli w porównaniu z przemocą klasyczną. Przeszkodą w przeciwdziałaniu cyberprzemocy przez dorosłych jest również słaba znajomość specyfiki mediów elektronicznych oraz częste bagatelizowanie problemu.

Najczęstsze zgłoszenia jakie są kierowane do specjalistów:

nękanie z wykorzystaniem serwisów społecznościowych, np. Facebook, NK, nagrywanie filmów kamerą w telefonie i umieszczane ich w serwisach typu Wrzuta.pl, youTube.com, włamania na blog, stronę internetową, profil w serwisie społecznościowym i zamieszczanie tam ośmieszających i upokarzających treści, groźby przy użyciu komunikatora, rozsyłanie do znajomych informacji o ośmieszających treściach e-mailem lub SMS-em (łańcuszki docierające w krótkim czasie nawet do kilkuset osób), ośmieszanie, obrażanie na czacie, forum internetowym lub przy użyciu specjalnie tworzonych stron internetowych, rozsyłanie e-maili z upokarzającymi informacjami, zdjęciami lub filmami oraz sms-ów z groźbami